Ingurumen inpaktuaren ebaluazioaren oinarriak

104 p.Aurkibidea: 1. Ingurumen-kudeaketa eta garapen jasangarria: 1.1. Ingurumena eta baliabide naturalak. 1.2. Garapen jasangarriaren aurrekariak eta bilakaera historikoa. 1.3. Kudeaketa-sistemak. 2. Ingurumen-inpaktua: 2.1. Kontzeptua. 2.2. Ingurumen-inpaktuen tipologia. 2.3. Ingurumen-inpaktuaren izaera. 2.4. Ingurumen-inpaktuaren adierazleak. 3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioaren prozedura administratiboa: marko legala eta instituzionala: 3.1. Europako araudia. 3.2. Estatuko araudia. 3.3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioa: prozedura administratiboa. 4. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa (IIA): 4.1. Diziplinarteko taldearen eraketa. 4.2. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa gauzatzeko pausoak. 4.3. Ingurumen Inpaktuaren Azterketarako metodologia orokorra. 5. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa: proposatutako metodologia: 5.1. Proiektuaren eta alternatiben deskribapena. 5.2. Ingurumen-inbentarioa. 5.3. Ingurunean eragindako proiektuaren efektuen aurreikuspena. 5.4. Inpaktuak sor ditzaketen ekintzen identifikazioa. 5.5. Inpaktuak jasan ditzaketen ingurumen-azpifaktoreen identifikazioa. 5.6. Inpaktuen identifikazioa. 5.7. Inpaktuen balorazioa. 5.8. Ingurumena Zaintzeko Programa. 5.9. Sintesi-dokumentua

Metal Extraction and Recovery from Mobile Phone PCBs by a Combination of Bioleaching and Precipitation Processes

Bearing in mind the metal rich composition of printed circuit boards (PCBs), this material represents a secondary source of valuable metals and offers an entrepreneurial opportunity in the metal sales market. Based on the ability of microorganisms to regenerate and produce the chemical oxidants that are responsible for metal leaching, bioleaching has become an efficient and affordable alternative to conventional metal recycling technologies, although further research is still necessary before industrial implementation. This study focuses on the recovery of metals contained in mobile phone PCBs through a combined process. Two different PCB pre-treatments were evaluated: grinding the whole piece and removing the epoxy cover from the piece without grinding. The benefit of A. ferrooxidans activity on the metal solubilization rate was analyzed. Additional chemical leaching assays were also conducted for comparison purposes and the reagents ferric iron (Fe3+) and sulfuric acid (H2SO4) were selected for these experiments. The copper extraction results obtained in Fe3+ experiments with and without bacteria (A. ferrooxidans) were similar after 260 h of operation, indicating the need for alternative strategies to ensure a controlled and continuous metal biodissolution rate. The contribution of H2SO4 to the leaching processes for copper and nickel was almost negligible during the first 50 h, and more significant thereafter. The recovered metals were precipitated from a synthetic solution simulating a real ferric leaching by adding sodium hydroxide (NaOH) and sodium sulfide (Na2S). The combination of both precipitants allowed an effective removal of metals from the leachate.The authors wish to acknowledge the financial support received from the State Agency for Research (AEI) of the Spanish Government and the European Regional Development Fund (ERDF, EU) [Project CTM2016-77212-P]. The University of the Basque Country UPV/EHU (Spain) [GIU18/118] is also acknowledged

Gestión y evaluación de impacto ambiental

114 p1. Gestión ambiental y desarrollo sostenible: - Medioambiente y recursos naturales. - Antecedentes y evolución histórica del desarrollo sostenible. - Los sistemas de gestión. 2. El impacto ambiental: - Concepto. - Tipología de los impactos ambientales. - Naturaleza de impacto ambiental. - Indicadores de impacto ambiental. 3. Marco legal e institucional del procedimiento administrativo de la evaluación de impacto ambiental: - Legislación comunitaria. - Legislación estatal. - Procedimiento administrativo de evaluación de impacto ambiental. 4. El estudio de impacto ambiental: - Formación del equipo interdisciplinar. - Contenido de un estudio de impacto ambiental. - Metodología general del estudio de impacto ambiental. 5. Estudio de impacto ambiental: metodología propuesta: - Análisis del proyecto y sus alternativas. - Inventario ambiental. - Previsión de los efectos del proyecto sobre el medio. - Identificación de las acciones causantes de impactos. - Identificación de los factores del entorno susceptibles de recibir impactos. - Identificación de impactos. - Valoración de impactos. - Programa de vigilancia y seguimiento ambiental. - Vulnerabilidad del proyecto. - Documento de síntesis. - Referencias bibliográficas

Ingurumen inpaktuaren ebaluazioaren oinarriak

104 p.Aurkibidea: 1. Ingurumen-kudeaketa eta garapen jasangarria: 1.1. Ingurumena eta baliabide naturalak. 1.2. Garapen jasangarriaren aurrekariak eta bilakaera historikoa. 1.3. Kudeaketa-sistemak. 2. Ingurumen-inpaktua: 2.1. Kontzeptua. 2.2. Ingurumen-inpaktuen tipologia. 2.3. Ingurumen-inpaktuaren izaera. 2.4. Ingurumen-inpaktuaren adierazleak. 3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioaren prozedura administratiboa: marko legala eta instituzionala: 3.1. Europako araudia. 3.2. Estatuko araudia. 3.3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioa: prozedura administratiboa. 4. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa (IIA): 4.1. Diziplinarteko taldearen eraketa. 4.2. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa gauzatzeko pausoak. 4.3. Ingurumen Inpaktuaren Azterketarako metodologia orokorra. 5. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa: proposatutako metodologia: 5.1. Proiektuaren eta alternatiben deskribapena. 5.2. Ingurumen-inbentarioa. 5.3. Ingurunean eragindako proiektuaren efektuen aurreikuspena. 5.4. Inpaktuak sor ditzaketen ekintzen identifikazioa. 5.5. Inpaktuak jasan ditzaketen ingurumen-azpifaktoreen identifikazioa. 5.6. Inpaktuen identifikazioa. 5.7. Inpaktuen balorazioa. 5.8. Ingurumena Zaintzeko Programa. 5.9. Sintesi-dokumentua

Creating a Green Chemistry Lab: Towards Sustainable Resource Management and Responsible Purchasing

The main goal of this project was to improve the efficiency and sustainability of the chemistry teaching laboratories of the Faculty of Engineering Vitoria-Gasteiz (University of the Basque Country (UPV/EHU)). With this aim, three different actions were developed. The first two actions aspired to achieve and maintain order and maximize efficiency within the facilities. With this in mind, the first phase involved carrying out an inventory, classifying, and rearranging all the chemical products in the warehouse using a computer storage system. Secondly, 5S lean methodology was implemented in the laboratories. The final phase included the development of a protocol for a joint purchasing strategy of chemical reagents that fostered a more responsible and sustainable acquisition and management of the substances used in various departments of the UPV/EHU. This protocol plays a key role in the transition towards the Circular Economy and its importance lies in the fact that it could be extended to other departments and faculties with similar needs. This project was developed during last two academic years (2017/2019) in the frame of the Campus Bizia Lab Programme, an initiative created to address sustainability challenges within the University.This research was funded by the University of the Basque Country (UPV/EHU) in the frame of Campus Bizia Lab Programme (CBL-17GALL and CBL-18GALL)

Bioiragazketaren lehenengo urratsak eta garapena

Industria-jardueren ondorioz isuritako kutsatzaile toxikoek (besteak beste kiratsa dutenek) arazo larriak sortzen dituzte, bai ingurugiroan eta bai gizakien osasunean ere. Hori dela eta, gero eta zorrotzagoak dira nazioarteko legeak, eta airera igorritako kutsatzaileen kantitatea analisi bidez gero eta zehatzago neur daitekeenez, industriek inbertsioak egin behar izan dituzte airearen tratamendurako sistemak hobetzeko. Horren ondorioz, bioiragazketa bezalako bioprozesuek arrakasta handia lortu dute gaskorronteen garbiketan. Gaur egun, bioiragazketa teknologiako aukera frogatua da herri garatuetan ; gainera, garabidean dauden herrietarako ere teknologia merkea da. Hasieran, kiratsak sortutako arazoak ekid iteko soilik erabiltzen bazen ere, gaur egun beste hainbat industriatara ere hedatu da bioiragazketa, eta kutsatzaile ugari tratatzeko balio du. Mikroorganismoek molekula kutsatzaileak degradatzeko duten ahalmenean datza bioiragazketa. Sistema horretan, gasen korronte kutsatua ohantze finkoan zehar igaroarazten da, eta ohantze solido horretan itsatsita dagoen biomasak biodegradatu egiten ditu kutsatzaileak.Lan honetan zehar, bioteknologia horren lehenengo urratsak, gaurko egoerara heldu arte izan duen garapena eta etorkizuneko erabilera deskribatuko dira

Application of a new pelletised organic bed for tex biodegradation in conventional biofilters

La problemática de las emisiones de gases contaminados generadas por las actividades humanas ha obligado al desarrollo de distintas tecnologías de tratamiento cuyo objetivo es minimizar el efecto de las mismas sobre el medio ambiente.La biofiltración es una de estas tecnologías de bajo coste que además es respetuosa con el entorno. Básicamente consiste en hacer pasar un gas contaminado a través de un medio poroso donde anida la biomasa que lleva a cabo la degradación de los contaminantes, generando productos no nocivos. El presente estudio se ha centrado en aportar soluciones a una de las principales limitaciones que presentan estos sistemas biológicos: el excesivo tiempo empleado por la biomasa para adaptarse a los contaminantes y degradarlos eficazmente.Se ha desarrollado una sistemática de aclimatación que ha permitido acortar el tiempo de adaptación de la biomasa específica para la eliminación de compuestos orgánicos volátiles (COVs). Estos compuestos, más específicamente los TEX (tolueno, p-xileno y etilbenceno), son uno de los grupos de contaminantes más habituales a nivel industrial, e incluso en ambientes interiores. La optimización de los parámetros de operación que afectan a esta tecnología (el nivel de humedad del soporte, temperatura, la interacción de varios contaminantes presentes en la misma corriente gaseosa, entre otros), ha llevado a la consecución de eficacias de depuración muy elevadas en el biotratamiento en continuo de corrientes gaseosas contaminadas

Ingurumen inpaktuaren ebaluazioaren oinarriak

104 p.Aurkibidea: 1. Ingurumen-kudeaketa eta garapen jasangarria: 1.1. Ingurumena eta baliabide naturalak. 1.2. Garapen jasangarriaren aurrekariak eta bilakaera historikoa. 1.3. Kudeaketa-sistemak. 2. Ingurumen-inpaktua: 2.1. Kontzeptua. 2.2. Ingurumen-inpaktuen tipologia. 2.3. Ingurumen-inpaktuaren izaera. 2.4. Ingurumen-inpaktuaren adierazleak. 3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioaren prozedura administratiboa: marko legala eta instituzionala: 3.1. Europako araudia. 3.2. Estatuko araudia. 3.3. Ingurumen Inpaktuaren Ebaluazioa: prozedura administratiboa. 4. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa (IIA): 4.1. Diziplinarteko taldearen eraketa. 4.2. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa gauzatzeko pausoak. 4.3. Ingurumen Inpaktuaren Azterketarako metodologia orokorra. 5. Ingurumen Inpaktuaren Azterketa: proposatutako metodologia: 5.1. Proiektuaren eta alternatiben deskribapena. 5.2. Ingurumen-inbentarioa. 5.3. Ingurunean eragindako proiektuaren efektuen aurreikuspena. 5.4. Inpaktuak sor ditzaketen ekintzen identifikazioa. 5.5. Inpaktuak jasan ditzaketen ingurumen-azpifaktoreen identifikazioa. 5.6. Inpaktuen identifikazioa. 5.7. Inpaktuen balorazioa. 5.8. Ingurumena Zaintzeko Programa. 5.9. Sintesi-dokumentua

Bioiragazketaren lehenengo urratsak eta garapena

Industria-jardueren ondorioz isuritako kutsatzaile toxikoek (besteak beste kiratsa dutenek) arazo larriak sortzen dituzte, bai ingurugiroan eta bai gizakien osasunean ere. Hori dela eta, gero eta zorrotzagoak dira nazioarteko legeak, eta airera igorritako kutsatzaileen kantitatea analisi bidez gero eta zehatzago neur daitekeenez, industriek inbertsioak egin behar izan dituzte airearen tratamendurako sistemak hobetzeko. Horren ondorioz, bioiragazketa bezalako bioprozesuek arrakasta handia lortu dute gaskorronteen garbiketan. Gaur egun, bioiragazketa teknologiako aukera frogatua da herri garatuetan ; gainera, garabidean dauden herrietarako ere teknologia merkea da. Hasieran, kiratsak sortutako arazoak ekid iteko soilik erabiltzen bazen ere, gaur egun beste hainbat industriatara ere hedatu da bioiragazketa, eta kutsatzaile ugari tratatzeko balio du. Mikroorganismoek molekula kutsatzaileak degradatzeko duten ahalmenean datza bioiragazketa. Sistema horretan, gasen korronte kutsatua ohantze finkoan zehar igaroarazten da, eta ohantze solido horretan itsatsita dagoen biomasak biodegradatu egiten ditu kutsatzaileak.Lan honetan zehar, bioteknologia horren lehenengo urratsak, gaurko egoerara heldu arte izan duen garapena eta etorkizuneko erabilera deskribatuko dira